Geçen gün onu düşünüyordum, Türk olarak dünyaya gelmek çok onur verici bir şey (idi) belki ama şu bir gerçek, ülkenin onlara sunduğu olanaklar bakımından buradaki insanlar bizden çok daha şanslı... Biz hala gelişememiş olarak görülen, çokça ayının barındığı, olayların eksik olmadığı, din konusunu hala çözememiş ve bu şekilde araplarla birlikte müslümanlığın yüz karası örneklerin sergilendiği bir ülkeyiz... Hal böyle olunca aslında azımsanmayacak bir çoğunluk olan "temiz" insanlar da arada kaynıyor. Artık ne olacak nasıl olacak bilmiyorum, fazla bir beklentim de kalmadı zaten. Türkiye'den, özellikle de İstanbul'dan vazgeçmeyeceğim, o şehirde bir ömür geçirebilirim; fakat bizim insanımız gerçekten, açık yüreklilikle söylüyorum, biraz "değişik"...
Edit1: Fotoğraftaki ev Linköping'de olmakla birlikte benim evimle uzaktan yakından alakası yoktur.
Edit2: Bisikletimi de 5 gün önce sattım, hala çok duygulu anlar yaşıyorum... Onu çok özleyeceğim...