Bana Yakışmaz

Peki... dedim, Tamam... dedim, "bu sefer..." demedim, ama "hadi bakalım..." diye içimden geçirdim. "Yine" gördüm ki, sen aslında kendini, kendinle ilgili bazı şeyleri ve başkalarını benden saklıyorsun. Görmezden geldim, iyiye yordum. Bu blog çok konu başlıklarına, çok yaşanmışlıklara, çok süreçlere, dönemeçlere, geçiş evrelerine tanık oldu. Bu sıralar da sana taktı... Sen bu yazıları çok geç fark edeceksin, biliyorum... Yine de yazdım. Kalbim çarptı, midem bulandı. Seviyesiz şeyler neyse ki kafama girmediğinden fazla uzatmadım. Bundan sonraki hayatında sana ve herkese tavsiyem: Hayat çok kısa, bu yüzden sevdiklerinizin kıymetini bilin ve gereksiz kişilere itimat etmek bir yana, 2 çift laf bile etmeyin. Evet, insanları ayırın, sınıflandırın, ama kafalarının içindekilere, niyetlerine göre... Çünkü hayat, herkese vakit ayıramayacak kadar kısa! Cehalet kokan cümlelerden kendinizi sakının. Kalitenize göre yaşayın. Saçma sapan tatminleriniz yüzünden sevdiklerinizin kalbini kırmaya gerçekten değmiyor, inanın bana. Herkese iyi haftalar!