Farkettim de, uzun zamandır adam gibi duygularımı dökebildiğim soyut bir yazı yazmamışım. Bunun için gecenin sessizliğini beklemeliyim belki. Neden insanın aklına en yaratıcı düşünceler hep gece gelir ki? Sessizliğinden mi, karanlığından mı, ıssızlığından mı, kimsenin gözünü üzerine dikemeyecek oluşundan mı? Belki de hepsinin birleşimi. Zaten ders çalışabilmem için de gece olması gerekiyor, bunu farkettim.
Saat şu an 21.39. Eğer hala uyanık olursam, gecenin ilerleyen vakitlerinde güzel bir yazı ile yine bu mekanlardayım. Farkettim de, son zamanlarda daha çok içimi dökmek için kullanmaya başlamışım blogu. Bu da gün geçtikçe yine depresifleştiğimin bir göstergesi. Böyle olmamalı ama ya! Kendine gel kızım! Problem ne ki?
Herkese sevimli bir akşam diliyorum.
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder