
Hayattaki en büyük zevklerimden biri, siyah nokta sıkmak. Dikkat edin, siyah noktalarımı sıkmak demiyorum, sadece siyah nokta sıkmak diyorum. Kimin olduğu umrumda değil. Bu huyumdan ötürü, konuşurken insanların ister istemez yüzlerindeki siyah noktalara kayıyor gözüm. Eğer samimiyetim siyah noktalarını sıkmaya müsaitse, kibarca sıkmayı teklif ediyorum, kabul ederlerse büyük bir zevkle sıkıyorum =) Yok eğer samimiyetim bunu teklif edemeyecek düzeydeyse, siyah noktalarına bakıp bakıp iç geçiriyorum =)
Benim siyah noktalarıma gelecek olursak, genelde her bulduğum ayna karşısında sıkabilme kapasitesine sahibim. Sadece siyah nokta mı? Sivilceler de buna dahil. Dahası saç diplerimde var olan ve ben sürekli oynadığım için bir türlü iyileşmeyen minik yaracıklar artık benden çok çevreme illallah dedirtiyor. Sebebi ise sürekli onları yoluyor olmam. Artık millet benim kafamı yolmamdan bıkmış durumda, sürekli uyarıyorlar, elimi kafama götürdüğüm zaman elime vuruyorlar, bense aslında yolmak istemiyorum çünkü iyileşmiyorlar, ama içten içe yolmadan da edemiyorum. Bu da bir çeşit alışkanlık işte. Vazgeçmem lazım...Bu akşamki iğrenç muhabbet için kusura bakmayın. Yine ayna karşısında siyah nokta sıkma töreni yaptım da, yüzüm pancara döndü. Hassas cilt işte, naparsınız =) Yine de beni her gördüğünüzde kafamı yolmamam için uyarmanızı rica ediyorum. Yoksa kafamda saç kalmayacak... Hepinizi sevgiyle kucaklıyorum!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder