Kırmızı Olmalıydı

Kırmızıydı, gözünü ilk açtığında gördüğün şey...
Maviydi oysa gökyüzü.
Beyazdı, bembeyazdı tüm hayaller;
Yeşille bezenmişti sanki kafandakiler.
Kullanamadın siyahı olabildiğince,
Belki de bu yüzden siyahtı giydiğin elbise.
Pembeyi çok severdin,
Dalabilseydin derin bir sessizliğe...
Şimdi düşününce,
En çok mavi olmak istemiştin.
Nereden bilebilirdin,
Boğulurken insanın son gördüğü şey
Mavidir...
Ama kırmızıydı,
Merhaba derken dünyaya işte!
Kırmızıydı o ev,
Ve kırmızıydı,
Göğsünü yardıklarında görülecekler!

Not: Facebook hesabımdan eski yazılarımı buraya fortluyorum =) Umarım bana kızmazsınız, ama şu sıra yazasım yok sanırım pek... En kısa sürede görüşmek dileğiyle =)